Makroelement (makropierwiastek), który w 99% zmagazynowany jest w kościach. Niewielkie jego ilości znajdują się w surowicy krwi, w przestrzeni pozakomórkowej i wewnątrzkomórkowej. Wapń pełni funkcję budulcową, głównie kości i zębów, ale również naczyń krwionośnych, paznokci i włosów. Bierze udział w produkcji i wydzielaniu niektórych hormonów oraz neuroprzekaźników. Jest również niezbędny do skurczów mięśni gładkich i szkieletowych oraz prawidłowego procesu krzepnięcia krwi.

Długotrwałe niedobory wapnia u dzieci mogą powodować deformacje kości, próchnicę, opóźnione ząbkowanie i chodzenie, nadmierną potliwość, utrudnienia w uzyskaniu szczytowej masy kostnej. U osób dorosłych mogą one skutkować wystąpieniem osteoporozy. Zwiększają one również ryzyko nadciśnienia, otyłości, cukrzycy typu 2 i niektórych nowotworów (m.in. sutka, prostaty).

Niedobory wapnia objawiają się również zaburzeniami krzepnięcia krwi, skłonnością do alergii, bezsennością, zawrotami głowy, bolesnymi skurczami mięśni, osłabieniem pamięci, drętwieniem kończyn, bólami pleców, nóg i stawów.

Nadmiary wapnia mogą zwiększać ryzyko powstawania kamieni nerkowych, zwłaszcza u osób już chorujących na kamicę nerkową.

Źródłami pokarmowymi wapnia są: mleko i produkty mleczne, konserwy rybne i ryby wędzone (szczególnie te spożywane ze szkieletem), soja, napoje sojowe, przetwory sojowe (tofu, tempeh), migdały, natka pietruszki, orzechy laskowe, jarmuż, figi suszone, morele suszone, mak, pistacje, sezam. Przyswajalnie wapnia zawartego w produktach roślinnych ogranicza obecność szczawianów i fitynianów.